Ne kadardır kendimle konuşmuyordum bilmiyorum..
Ama kendimle konuşmadan nasıl farkedebilirdim birşeyleri ?
Neşeli bir müzik gibi kendimle konuşmak :)
mesela önceden yerleri süpürürken kendimle çok konuşurdum..!
Yerleri süpürürdüm bu sesi sevmezdim kendimle konuşmaya başlardım zevk alırdım,
arada gülerdim,arada geçmişe gider aman allahım nasıl yaptım nasıl söyledim bunu diye kendimi kemirirdim..
Bazen gelecege gider görmek istediklerimi görürdüm bunu daha çok severdim ama,
o zamanda gercek dünyamı pek sevmezdim:)
Öyle öyle geçerdi zaman şimdilerde pek yerleri süpürmüyorum.
Vakit benim zaman ellerimde ister bozuk para gibi harcarım ister cumhuriyet altını yapar degerini her daim çoğaltırım..
Yani sevmediğim seyleri yaptıgımda kendi içime kaçan ve kendimle sohbet eden ben şimdilerde o sevmediğim seylerden uzaktayım..
Sevdiğim seyleri yapabilirim ama 2nci secenek olan cumhuriyet altını meselesi için kendimle konuşabilmeliyim..
Sevdiğim şeyleri yaparken kendimle konuşmayı öğrenmedim bilmiyorum,
o zmnda sevdiklerimin anlamı kalmamaya başlıyor ve hayat tatsızlaşmaya başlıyor,
farkındalığı yitirmeye başlıyorsun çünkü .
Öğrenmek gerek,
sadece matematik fen değil
kendin olmayı kendinle konuşabilmeyi
tartışmayı ve bazen ceza vermeyi
bunu başkaları değil kendi kendime yapmalıyım
işte bunlar oldumu matematiği feni yada dünyalık şeyleri sadece öğrenmiş olmam anlarım...
Öğrenmek gerek,
YanıtlaSilsadece matematik fen değil
kendin olmayı kendinle konuşabilmeyi
ne güzel yazmışsın ah !
Kendinle konuşmak, aynen ben de ütü yaparken ev sürürken başvurduğum tek şey. Çok güzel yazmışsın :)
YanıtlaSil